- açıq-çəhrayı
- прил. светло-розовый
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəhrayı — sif. Açıq qırmızı, qızılgül rəngli. Çəhrayı parça. Çəhrayı paltar. Çəhrayı qərənfil. – Qızın çəhrayı üzü pul kimi qızardı. M. Hüs.. Arvadın əynində çəhrayı ipək kofta, başında da güllü haşiyəli kəlağayı vardı. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nobati — (Bakı) açıq çəhrayı. – A balam, nabati rəngdədü də, hələ qızçun yaxçıdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çəhrayılaşdırmaq — f. Çəhrayı rəngi vermək, açıq qırmızı rəngdə etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəhrayılaşmaq — f. Çəhrayı olmaq, açıq qırmızı olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülrəng — sif. <fars.> klas. Açıq qırmızı rəngli, çəhrayı rəngi, gül rəngində olan. Dur, saqi, gətir badeyi gülrəngi bu bəzmə; Ver badeyi gülrənglə bir rəng bu bəzmə. Raci … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülü — sif. 1. Açıq gül rəngli, çəhrayı. 2. Gül şəklində naxışları olan. Gülü parça … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti